Pactos, promesas e propaganda

O Pedro Sánchez é o novo presidente do reino, por moi contraditorio que a frase semelle. Non foi sinxelo, nin rápido, mais despois dunha sesión de investidura totalmente ridícula é un feito. Ocorreu nun concurso de ver quen ten o pirolo máis longo, no que todo o mundo puido gozar de algún minuto preferido. Penses o que penses terás o teu heroe e odiado, da igual que sexas unionista ou pro autodeterminación, de dereitas ou esquerdas. Moi en liña co que viñamos vendo, co que está por acontecer e co nível dos protagonistas.

For coma for, o caso é que dende un punto de vista social e de dereitos callou a mellor das opcións posíbeis, dentro do que había. O goberno de "coalición progresista" entre o PSOE e Unidas Podemos promete no seu pacto moitas cousas con moi pouco calado e poucas con moito, como é normal. Mais diso xa se ten escrito e máis que se escribirá. Porén aquí só vou analizar as que teñen que ver con Galiza. PSdeG, En Común-Unidas Podemos e BNG sacaron estes días os resultados dos seus pactos, medallas que en realidade deberían agardar a que nós llas colguemos unha vez gañadas.

PSOE e Unidas Podemos, "coalición progresista"

Non é público que peso tivo o Caballero (calquera dos dous) ou o PSdeG no pacto de goberno entre o PSOE e Unidas Podemos, mais o Pedro Sánchez aparece por todos os lados. Até seis memes diferentes prodigando o acordo, "Un goberno progresista ao servizo d@s galeg@s". Comezo eliminando todas as que non son específicas para Galiza:

• Incremento do gasto público en educación
• Eliminación de copagos farmacéuticos
• Avanzar na loita contra a violencia de xénero
• Actualización das pensións conforme ao IPC
• Derogación da LOMCE
• Frear as subidas abusivas de aluguer
• Equiparación por lei dos permisos de maternidade e paternidade
• Novo Estatuto dos traballadores
• Transición enerxética xusta con compensacións territoriais, [...]
• Aprobación do Estatuto da industria electrointensiva
• Compensacións por emisións de CO2 a industrias electrointensivas

Si, son medidas que nos afectarán, máis non específicas para Galiza. Non podemos dicir que sexa un engano, mais vender que un Novo Estatuto dos traballadores é unha medida dun "Goberno progresista ao servizo d@s galeg@s" é un pouco esaxerado. Vexamos que é o que este novo goberno traballará no noso país segundo o PSdeG.

• Transferencia da AP-9 ao longo do 2020
• Inclusión da AP-9 no sistema de compensación de rebaixa das peaxes para concesións aún vixentes.
• Bonificación 100% das peaxes para usuarios recurrentes
• Gratuidade dos peaxes Vigo-Redondela

Obviando os evidentes castelanismos, non hai nada novo. Unha demanda xa histórica da Galiza que agora que non goberna en Madrid, até o PP require. Todos os partidos están de acordo en que a xestión das autoestradas galegas ten que pasar á Xunta, mais aquí só se fala da AP-9, e coma unha mera intención, xa veremos se no 2020, en decembro dirán que para o ano que vén. As autoestradas do país están máis que amortizadas e deberían ser totalmente gratuítas, todos os parches que se lle poñan a iso, como a bonificación a recorrentes ou quitar unha peaxe concreta, é un roubo.

• Impulsar a axenda industrial galega
• Posta en marcha da Mesa Alcoa-San Cibrao e garantir os compromisos con Alcoa-Coruña
• Compromiso coa industria naval galega

De novo un brinde ao Sol. Impulsar, posta en marcha, compromiso, había que, nada que o PP non puidera asinar cos ollos pechados. O tecido industrial galego é agónico, os problemas evidentes están hoxe en Alcoa e As Pontes, mais é simplemente porque alí hai algo de industria. É preciso mudar o modelo, expandir o tecido industrial cara o interior e centrar os esforzos na investigación. Para mudar e considerármonos unha potencia industrial precisamos investimento, non intencións. Mais non só o investimento que fai falta hoxe, se non a compensación por anos de desleixo por parte da administración central. Non se trata de débedas históricas nin de revisionismo do franquismo (non imos entrar hoxe en todas as Fenosas que saíron dese período e do seu impacto), se non de xustiza económica e de desenvolvemento. Galiza precisa unha modernización e o seu financiamento é unha obriga do goberno central.

• Aposta pola rede ferroviaria galega
• Impulso do Corredor Atlántico

Hoxe está a piques de entrar o AVE tren de velocidade alta a Galiza. Ten que chegar a Ourense e calquera infraestrutura que se faga é positiva, aínda que no seu momento non se debera ter esta coma unha prioridade. Isto traerá consigo un grave deterioro das liñas rexionais, que son as máis utilizadas popularmente. Falta de paradas, peche de estacións, peor servizo. Teremos un tren rápido a Madrid, unha liña con unha demanda máis que cuberta, e ningún tren nos lugares onde máis falta fan, para seguiren comunicados. Haberá que ver se esta aposta vai pola vía rápida ou pola vía útil. Ademais, en Ourense temos o problema da estación "intermodal", cun proxecto sen sentido que dividirá o barrio da Ponte en dous para moitos anos, cun muro de nove metros. Un despropósito que non ten sentido ningún e que este "goberno progresista" está a tempo de solucionar.
En cuanto ao Corredor Atlántico, outra intención con isa palabra, impulso, xorden moitas preguntas. Haberá un aumento de servizos? Alta velocidade entre Ourense e Lugo? O Corredor Atlántico comprende o Corredor Cantábrico? Alta velocidade entre A Coruña e Bilbao?

• Saneamento e rexeneración das rías galegas

Outra medida que non é tal. O mantemento das rías é unha obriga da administración, non se pode vender como novidade o que é o traballo habitual dun goberno. Só faltaba que deixaran as súas funcións.

• Recuperación do Pazo de Meirás

Realmente a única medida que se pode dicir que, por unha banda é unha novidade e, pola outra, que non sería asinábel por calquera partido. A axuda da administración central neste conflito será benvido polas persoas e administracións locais que xa están a loitar pola súa recuperación. O Pazo de Meirás será vendido polo PSdeG como unha segunda parte da exumación do ditador e, aínda que non sexa mérito seu, realmente o importante é que se faga xustiza ca nosa memoria.

O PSdeG está xa en campaña para a Xunta e vende todo, está de saldo. Están a nada de sacar un meme de Pedro Sánchez almorzando a diario. Declaracións de intencións e moi poucas propostas en firme. O peor, que a maioría non son propostas, son xestións que a adminstración ten que facer, unha panadeira lóase por facer moi bo pan, non por só facer pan, que é o seu traballo.

Un tanto semellante se podería dicir de En Común-Unidas Podemos. As súas caras visíbeis teñen cada vez máis presencia nos medios de masas e as súas redes sociais están acompañando esta campaña de branding. Que Yolanda Díaz sexa ministra será unha boa baza publicitaria para unha marca pouco recoñecíbel na Galiza. En Común-Unidas Podemos fixo só un meme, mais ao ver que o PSdeG saía con seis, fixeron outros 16 e uns cantos de marca. Vou dividir semellante listaxe de propostas en dous, traballo propio da administración e/ou medidas non específicas para Galiza e medidas que son concretas para o noso país:

• Programa de retorno das persoas emigradas
• Loita contra os lumes
• Estatuto electrointensivo
• Plan de desenvolvemento industrial
• Loita contra as deslocalizacións
• PAC suficientemente dotada de recursos
• Ratificación do convenio 188 da OIT sobre pesca
• Eliminación do voto rogado
• Estratexia "Nacional" contra o despoboamento
• Medio rural vivo
• Titularidade compartida das explotacións agrarias
• Descentralización
• Promover a conexión interterritorial

Si, contaches ben, son 16 e na listaxe de arriba hai 15. Ese é o "Novo Acordo para Galicia" de Unidas Podemos. Só apuntar que non me queda moi claro a que se refiren con nacional e que loitar contra os lumes é algo que ven que hai que vendelo como unha gran conquista progresista.

A que nos falta, que poñen moi acertadamente de número 1 xa que é a única específica para o país, é a do Pazo de Meiras. Tal e como dixen do PSdeG, agradécese, é necesario e toda a axuda que en Madrid poidan prestar para o restablecemento benvido será.

PSOE e BNG

Moitos memes, incluso un enorme, para vender o acordo de investidura co PSOE. Unha chea de intencións, mais a máis importante das cousas que pactaron é unha comisión de seguimento. O seu voto pode non ser ou pode ser útil no futuro, mais poder reclamar que non se avanza nestas intencións descritas no pacto é algo positivo que poderán usar ao longo da lexislatura. O BNG está que non lle cabe unha palla no cu e saca a Nestor Rego a pasear polos medios de masas sempre que pode. Están xa en clara campaña electoral, con Ana Pontón acabada de ser elixida como candidata á presidencia da Xunta e as súas redes semellan un photobook da súa voceira.

As propostas e memes pódense tamén clasificar en dúas partes. Aínda que como partido de ámbito nacional son un pouco máis hábiles á hora de matizar as medidas que ben se puideran vender en Toledo, non para "facer valer Galiza":

• Transferencia da AP-9
• Rías galegas limpas e sen contaminación
• Combatendo a Violencia Machista
• Mantendo a industria e o emprego
• Financiamento da Dependencia
• Emigrantes retornad@s

Repito, non é que non sexan precisas estas medidas, que no caso dos tres partidos é loable que as teñan entre as súas intencións. Non son específicas para Galiza ou son labores propias da administración. Loitar contra a contaminación, loitar contra o lume, si, claro, a administración ten que facer o seu traballo.

• Mellora da rede ferroviaria galega

De novo a mención do Corredor Atlántico asáltame as mesmas dúbidas. Especifican máis concretamente cales son os posíbeis puntos a mellorar, como a modernización da rede en puntos coma A Coruña-Ferrol ou Ourense-Lugo. Mais non fai fincapé no peche de estacións e liñas, nin na estación de Ourense. Todo o que se faga en prol da mellora das infraestruturas galegas será positivo, mais non parece que este pacto vaia a frear o recorte de servizos que estamos a vivir.

• Apoio á nosa lingua

O galego está a sufrir o peor momento da historia. Nunca antes se falou menos. As políticas que vaian en prol da normalización do uso da nosa lingua en todos os ámbitos non só son precisas, son urxentes. Aínda que é unha labor máis ben da Xunta, o BNG foi moi hábil metendo a recepción das canles portuguesas de televisión, xa que favorecerán a normalización e a inmersión.

• Recoñecemento a Galiza e transferencias

Ante un posíbel cambio do status das diferentes autonomías e os seus estatutos, Galiza debe gañar todas as consideracións que as outras obteñan. Para iso, a mellor maneira é a que se propón neste pacto, a transferencia de todas as competencias pendentes, ou o que é o mesmo, facer cumprir a lei. De novo a administración ante o reto de facer o seu traballo.

 

Todos os partidos venden os seus acordos e iso é lexítimo. Mais deberían ser un pouco máis comedidos á hora de difundilos. Son só pactos, declaracións de intencións e en moi poucos casos medidas e prazos concretos. Todos os partidos minten á hora de dicir que son logros, que xa se gañou algo. O BNG chega a decir que o conseguiu un monte de medidas, totalmente inaceptábel. A súa labor é traballar e desenvolver políticas e, unha vez conseguidas, de verdade, poden vendérnolas. O papel sopórtao todo, mais o traballo diario é o que valoraremos nas eleccións á Xunta.

A campaña vaise facer moi longa e cada quen tratará de gañar a súa cota de pantalla co que ten, é decir, apenas nada. Previsibelmente terán que se poñer as tres formacións de acordo para que haxa unha alternativa a Feixoo e a correlación de forzas terán moito que ver con ese traballo que veremos nos vindeiros meses. Quen consiga converter estas intencións en logros, ou polo menos quen menos deixe de cumprir, terá máis opcións de liderar ese posíbel goberno galego. Somos nós quen decidiremos quen é máis de fiar, cal é a opción que mellor defenderá os intereses das galegas. Eu téñoo claro, debería haber unha outra candidatura, mais se non se da o caso, haberá que elixir entre as opcións que venden antes de facer.

Imaxe de capa: Propaganda, de TayebMEZAHDIA con licencia Pixabay.